-
Pułapka Diabła – Sylwia Brataniec
Tytuł: Pułapka Diabła Autor: Sylwia Brataniec Wydawnictwo: NieZwykłe Rok Wydania:2021 Ilość Stron: 417 Ocena: 9/10 Opis: Anna jest więźniem. Zdradzona przez człowieka, którego pokochała, trafia w ręce psychopatycznego Charliego. […] Recenzja: Kiedy przeczytałam pierwszą część serii „Uwikłana”, moja szczęka spadła niemalże na ziemię. Wiele razy zastanawiałam się, co może się jeszcze wydarzyć, jeśli Autorka dała czadu już na samym starcie. A potem pani Sylwia oddaje nam w dłonie kontynuację, która zupełnie mnie wyrwała z butów i zaskoczyła pomysłowością, niespodziankami i zwrotami akcji. Ten tytuł jest dalszym ciągiem tego co odkryliśmy w „Diabeł się tylko uśmiechnął” – uważam, że nie ma opcji brać się za dalszy ciąg, jeśli nie zna się początku. Obie książki są ze sobą ściśle…
-
Bojąc się jutra – Sylvia Wyka
Tytuł: Bojąc się jutra Autor: Sylvia Wyka Wydawnictwo: Ridero Rok Wydania: 2021 Ilośc Stron: 331 Ocena: 10/10 Opis: Bracia Roszczenko. Dziedzictwo po dziadku to zalążek czystego zła, który na wszystkich odcisnął piętno. Młoda malarka i właściciel hoteli. Za sprawą jego brata dziewczyna tafia w wir przerażających wydarzeń. […] Recenzja: Muszę przyznać, że w ostatnich miesiącach (może też z powodu pandemii) pojawiło się na naszym rynku sporo debiutów. Doskonale mnie znacie i wiecie, że tacy Autorzy, jak już mnie zainteresują, mają specjalne miejsce w moim sercu i duszy. Tym razem wpadła w moje dłonie powieść, którą Autorka przygotowywała sama. Samo wydanie swojego „pisarskiego dziecka” jest ogromną rzeczą, a co dopiero samemu przygotowywać wszystko – począwszy od poprawek po wybór recenzentów i patronów. A często…
-
Rudy kot bez rodowodu i zielony korytarz – Joanna Burdek
Tytuł: Rudy kot bez rodowodu i zielony korytarz Autor: Joanna Burdek Wydawnictwo: Novae Res Rok Wydania: 2021 Ilość Stron: 242 Ocena: 8/10 Opis: Proste historie, które składają się na ludzkie życie. Ich odkrycie wymaga wielkiej odwagi. Bo do prawdy dotrzeć najtrudniej… […] Recenzja: Zawsze obawiam się takich „prostych” książek. Prostych opowieści z prostym przekazem. Dlaczego? Kilka razy nacięłam się na ową prostotę. Okazywało się, że lekkie i proste opowiastki nie nadawały się nawet na usypiacza. I to chyba jest najsmutniejsze. A może ja już mam wyrobiony na tyle gust, że ta prostota jest dla mnie zbyt… prosta? Myślę, że nie koniecznie! Jest tyle wspaniałych łatwych powieści, które sprawiły mi wiele radości przy popołudniowym czytanku. Czy Rudy Kot mnie…
