Pragnienia – Ilona Gołebiewska

Tytuł: Pragnienia

Autor: Ilona Gołębiewska

Wydawnictwo: Muza

Rok Wydania: 2020

Ilość Stron: 473

Ocena: 8/10

Opis:

[…] Z pozoru Janka i Wiktorię rożni dosłownie wszystko. Łączy? Niewytłumaczalna chemia. Spotkanie tej dwójki jest jak zderzenie się dwóch potężnych żywiołów! […]

Recenzja:

Wiadomo jak jesień to i rozlew krwi, ale wiadomo ja to ja, więc pomiędzy krwawymi morderstwami, a dochodzeniem kto jest winny lubię mieć przerwę na coś lekkiego. W takich sytuacjach doskonale sprawdzają się obyczajówki, które są jednymi z moich ulubionych. Do tego kolejna okazja, by poznać nową Autorkę i zobaczyć jaka historia zagościła w moim domu.

Janek i Wiktoria to młodzi ludzie, którzy w sumie nie powinni się spotkać. Różnią się wszystkim, a jednak ciągnie ich do siebie niczym pszczoły do słodkiego. Ogromnie mi się podobało to jak pani Ilona przedstawiła relację tych dwojga. Nie była przesadzona, nie była też pokazana jako wieczny popęd seksualny. Płynęła sobie swoim torem, a co za tym idzie i nasza para też zmieniała siebie samych w trakcie rozwoju zdarzeń, a to dość ważny aspekt. Dogryzali sobie i jakoś tak normalnie potrafili ze sobą przebywać. Fabuła zaciekawia i zaskakuje, bo wydaje nam się chwilami, że coś się jednak wydarzy, a tu niespodzianka i pani Gołębiewska prowadzi treść w zupełnie innym kierunku.

Emocji w powieści nie brakuje. Wiktoria ma życie ustawione przez ojca i na prawdę było mi jej szkoda, bo przez to czyją latoroślą była z automatu została zaszufladkowana jako panna z zadartym nosem; zaś Janek przeżywa tragedie, z której musi się podnieść i nauczyć żyć na nowo, z samego, czarnego dna. Mamy sporo wzruszeń, ale nie ominą nas i smutki. Chusteczki będą potrzebne na bank, bo bardzo szybko łzy zaczną nam się cisnąć do oczu.

Niby historia nie jest nowa, bo przecież takich spotkań czytałam już na dziesiątki. Niby bohaterowie też nie są nowi, ale jednak mają w sobie coś takiego co nas urzeka. Niby bohaterowie mają na koncie przemianę emocjonalno – życiową, mają za sobą trudne chwile, niby nie wyróżniają się niczym, a jednak ta powieść porywa. Na prawdę. Nie pędzi, nie zalewa nas dennymi wątkami – jest prosta, łatwa w odbiorze, napisana lekkim językiem, jest magnetyzująca. Bardzo łatwo utożsamimy się z bohaterami, jeszcze łatwiej damy się omotać gamie uczuć jaką Autorka dla nas przygotowała.

Ciepłe podziękowania dla wydawnictwa MUZA ♥