Free Birds – Emilia Szelest

Tytuł: Free Birds

Autor: Emilia Szelest

Wydawnictwo: Niegrzeczne Książki / Kobiece

Rok Wydania: 2021

Ilość Stron: 330

Ocena: 9/10

Opis:

Skromna pisarka, zblazowany gwiazdor hipnotyzujące Los Angeles i namiętność, która wywróci Wszystko do góry nogami.

Życie Karoliny Nawrockiej nabiera rumieńców. Prawa do ekranizacji jednej z jej powieści zostały właśnie sprzedane, a ona leci aż do Los Angeles by wziąć udział w pracach nad filmem. Na miejscu poznaje lidera zespołu The Free Bird, Alexa Morgana, który ma skomponować do niego piosenkę przewodnią. […]

Recenzja:

Pierwsze spotkanie z Autorką było dla mnie ogromnym odkryciem. W końcu romansów na rynku jest masa, ale napisać powieść kryminalną z domieszką romansu to już inna liga (“Niebezpieczna Gra”). Ciekawa byłam jak pani Emilia podoła takiemu czystemu romansowi, chociaż znając jej pióro mogłam się w ogóle nad tym zastanawiać… A jednak mile mnie zaskoczyła 😊

Przede wszystkim świetnym zagraniem Autorki, było traktowanie każdego aspektu powieści na równi. Ogólnie często trafiam na babola pod tytułem, jesteśmy w jakimś mieście i tutaj mamy dwie opcje: opisy pokroju encyklopedii albo potraktowane po macoszemu i nie wiemy gdzie tak na poważnie jesteśmy. Tutaj pani Emilia zabrała mnie do Los Angeles, gdzie nie ukrywajmy, raczej nie będę mieć okazji lecieć. Przyjemnie było tam “być” nie musząc wstawać z fotela – dla mnie atut ogromny, w końcu potrzeba konkretów, jeśli mamy wczuć się w akcje!

Sami bohaterowie są świetni. Denerwują i są uparci jak przysłowiowy osioł, ale jednak dopingowanie im, dzieje się samoistnie i nawet nie wiemy kiedy. On zarozumiały gwiazdor stulecia, a ona skromniutka pisarka, której nie powiodło się w małżeństwie. Przychodzą mi do głowy takie porównania jak ogień i woda, jak zimno i ciepło – to chyba najlepiej określenia jakich na ten moment mogę użyć odnośnie Karoliny i Alexa. A jednak coś ich do siebie przyciąga, niczym pszczoły do miodu.

Nie jesteśmy w stanie odłożyć powieści na bok i dać sobie z nią spokój. W dodatku pani Szelest stworzyła fabułę delikatniejszą, może bardziej romantyczną, statyczną, z żarem, ale bardzo opanowaną. Bardzo lubię język Autorki – lekki, przyjemny, urozmaicony. To chyba najlepiej oddaje jak pisze pani Emilia. Ta fabuła łapie za serce, jest urocza i delikatna, ale też odrobinę przyprawiona namiętnością, co w efekcie daje świetną lekturę. Dla mnie przysłowiowa “Poezja”! Świetną sprawą jest również to jak umiejętnie poprószono dialogi humorem – to jest coś, na co lubię zwrócić uwagę, bo lepszy (nawet!) czarny humor niż drewniana wymiana zdań, a tutaj mamy to skonstruowane elegancko.

Całościowo powieść spełnia wszelkie moje oczekiwania. Może i nie do końca wierzę w miłość od pierwszego wejrzenia, ani prędkie zakochanie, ale pani Szelest zadbała o to by linia między przyjaźnią i wsparciem się zatarła, co w efekcie dało nam uczucie. Śmiało czytajcie!