Tytuł: Wybrany dla niej
Autor: Agnieszka Bruckner
Wydawnictwo: NieZwykłe
Rok Wydania: 2022
Ilość Stron: 329
Ocena: 8/10
Opis:
Adamo Vitto, brat Melody, od tech lat mieszka w Nowym Jorku. Mężczyzna nadal nie wykonuje wielu zadań dla rodziny i nie planuje tego zmieniać. Najchętniej odciąłby się od mafii i prowadził zwyczajne życie. […]
Recenzja:
Często bywa tak, że kontynuacja danej serii nie koniecznie wypada dobrze. Mafia ma tyle różnych odsłon, że faktycznie spotkałam już chyba wszystko. A gdyby tak zaryzykować i zrobić mniej mafii w mafii? Wiem, że to brzmi trochę bez sensownie, bo przecież mafijne klimaty rządzą się swoimi prawami, ale jednak jakby zrobić z niej tło niżeli pierwsze skrzypce fabularne?
Takiego właśnie wyzwania podjęła się pani Agnieszka i dokonała niemożliwego, a co za tym idzie, stworzyła coś niespotykanego i idealnego dla mnie! Adamo wcale nie jest zainteresowany życiem gangstera. Jednak los jest przewrotny i niestety mężczyzna będzie potrzebny rodzinie i będzie musiał wypełnić zobowiązanie, jakie na nim ciąży. Jednak w tym wszystkim pojawia się Sofia, która po napadzie na uczelni potrzbuje kogoś, kto ją nauczy samoobrony. Relacja tych dwojga, ogromnie szybko przeradza się w coś więcej, jednak rodzina kobiety ma zupełnie inny plan.
Wspaniale czytało się drugi tom „Rodziny Santo”. Stwierdzenie mniej mafii w mafii ma tutaj doskonałe odwzorowanie, a fabuła głównie kręci się wokoło dwójki bohaterów. Niesztampowe posunięcie, które sprawiło, że powieść jest po prostu, świetna! Bardzo mi odpowiada taki obrót spraw, szczególnie, że i Adamo i Sofia to silne charaktery, trochę okraszone skrajnościami, a powieść nie jest żadnym cukierkowym love story, a konkretnym kawałem dobrej lektury. Sam półświatek jest raczej tłem tego, co przygotowała dla nas Autorka.
Pani Bruckner świetnie operuje słowem, więc nie ma co się dziwić, że mamy tutaj pełną gamę emocji – począwszy od uśmiechu, kończąc na smutku czy łzach. Większość powieści z tym motywem opiera się na niechceniu bycia częścią gangsterskiej rodziny, jednak tutaj to faktycznie ma miejsce. Książka jest bardzo dobrze skonstruowana, nie wiemy, kiedy nas zaskoczy, język Autorki hipnotyzuje słowem, więc czyta się z zapartym tchem. Czy potrzeba czegoś więcej? Pani Agnieszka uwiodła mnie faktem, że właśnie to uczucia są na pierwszym planie, a nie mordobicie i granie, Bóg jeden wie jakiego, „dżolo” dla ukochanej, szarej myszki.
Serdeczne podziękowania dla wydawnictwa NIEZWYKŁEGO i pani Edytki ♥
