The Boy She Hates – Stacey Marie Brown

Tytuł: The boy she hates

Autor: Stacey Marie Brown

Wydawnictwo: NieZwykłe

Rok Wydania: 2022

Ilość Stron: 391

Ocena: 10/10

Opis:

[…] Jednak pewnego dnia wszystko się zmieni. Colton zginie w wypadku samochodowym, a Jaymerson oraz Hunter poważnie w nim ucierpią. Od tego czasu dla dziewczyny nic nie jest takie, jakie było. Koleżanki nie wydają się już takie fajne. Są wręcz złośliwe i wredne. Cheerleading w zasadzie już ją nie interesuje, bycie piękną i idealną też nie. […]

Recenzja:

Strasznie bolesne są utarte schematy. Jednym z nich jest ten, w którym mówi się, że książki młodzieżowe, dotyczące głównie licealistów, są właśnie TYLKO dla młodych ludzi. A ja uważam zaś, że to bujda na resorach! Nie ma nic lepsiejszego od doskonałej młodzieżowej powieści! Zresztą czy to naprawdę ma znaczenie, ile ma się lat do czytania? Przecież ja po dziś dzień czytam bajki i książeczki dla dzieci!

Jaymerson posiadała wszystko, o czym młoda dziewczyna może marzyć – super chłopaka, urodę, popularność i świetne życie. Wypadek, w którym ginie jej ukochany, zmienia całe jej życie… Cóż to była za powieść! Jak bardzo ta książka mnie ujęła! Buczałam jak bóbr! Sama Jay miała niezły orzech do zgryzienia, kiedy wszyscy „przyjaciele” się od niej odwrócili, a jedynym sprzymierzeńcem zostaje jej „szwagier”, z którym wcale nie ma dobrej relacji. Podobało mi się ogromnie, że Autorka wcale, a wcale nie oszczędzała swoich czytelników i rzuciła nas w wir emocji – rozgoryczenie, żal po stracie, nienawiść, fałszywość, odrzucenie przez społeczność to raptem kilka, które tutaj grają pierwsze skrzypce.

Fabuła nie pędzi na złamanie karku i nie zalewa nas kawałami opisów, co dla mnie osobiście jest ogromnie ważne, bo to oznacza, że nie ma tutaj nudy. Przemiana Jay i jej rozwijająca się relacja z Hunterem również ma specyficzny dźwięk. Dobrze, że nie wpadli sobie od razu w ramiona, a sukcesywnie nawiązywali nić porozumienia. Niemniej jednak dziewczyna z potulnej w końcu pokazała co jej dla niej istotne i wynurzyła swoje „kły”. Hunter to tez nie lada ziółko. Jednak poznajemy go sukcesywnie w miarę czytania. Uważam, że w takiej powieści to świetny chwyt i Pisarka wiedziała, doskonale co robi. Myślę, że pani Stacey oddała tę fabułę emocjom dziewczyny, ale to żaden błąd, wręcz przeciwnie! Jay popełnia błędy, jakie przystało na nastolatkę, a mimo to mamy wrażenie, że boryka się z poważnymi, dorosłymi problemami. Ogromny pokłon, że nie mamy tutaj, wiecie, takiej słodkiej opowiastki o tym jak miła panienka robi z siebie czarny charakter. Tutaj mamy prawdziwe uczucia, sytuacje, o której mogliśmy usłyszeć w wiadomościach, czy też od znajomych.

Podsumowując – nie mogę doczekać się kontynuacji. Ciekawa jestem czy będzie to tym razem spojrzenie samego Huntera, czy ewentualne dalsze perypetie bohaterów. Takie powieści nie zależnie od określenia – powinny mieć porządny rozgłos, bo są po prostu – fantastyczne!